Kiedy i jak można rozpoznać u dziecka dysleksję rozwojową?
Dysleksja rozwojowa to częsta diagnoza Poradni Psychologiczno- Pedagogicznych. Termin ten oznacza specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu. Ale czy jest możliwość zareagować wcześniej, aby pomóc naszemu dziecku? Jak najbardziej. Zapraszamy do lektury w zakładce PEDAGOGIKA
W czasie, kiedy dziecko rozpoczyna naukę szkolną (około 6-7 r.ż.) można mówić o wystąpieniu dysleksji.
Pierwszymi symptomami są:
- brak osiągnięcia gotowości szkolnej
- opóźnienie w rozwoju funkcji potrzebnych do czytania i pisania
- nauka przychodzi dziecku z dużym trudem
W takiej sytuacji nie dokonujemy jeszcze diagnozy, ale możemy mówić o wstępnej ocenie ryzyka zagrożenia wystąpienia dysleksji w dalszych etapach edukacji dziecka.
W wieku 7-8 lat u dziecka można już ocenić ryzyko dysleksji, natomiast po ukończeniu pierwszego etapu edukacji, czyli III klasa szkoły podstawowej (wiek około 8-9 lat) można dokonać wstępnej diagnozy dysleksji.
Istotne jest, iż dziecko otrzymuje opinię tylko raz i jest ona ważna przez cały okres kształcenia.
Ze względu na fakt, iż pierwsze symptomy dysleksji można rozpoznać u dziecka już we wczesnym dzieciństwie, ważne jest aby jak najwcześniej podjąć działania.
Nieprawidłowe funkcjonowanie dziecka zagrożonego dysleksją dotyczy następujących obszarów:
- motoryka duża (chodzenie, bieganie)
- motoryka mała (ruchy ręką, pisanie)
- koordynacja wzrokowo- ruchowa
- funkcje słuchowo- językowe
- funkcje wzrokowe
- orientacja w schemacie ciała i przestrzeni (rozróżnianie ręki lewej/ prawej, orientacja góra/ dół, lewa/ prawa)
- laterlizacja
- orientacja w czacie(dni tygodnia, miesiące, pory roku w odpowiedniej kolejności)
- czytanie i pisanie
Opinia o dysleksji
Badanie pod kątem wystąpienia u dziecka dysleksji rozwojowej przeprowadzane jest przez zespół specjalistów w poradni psychologiczno- pedagogicznej, która jako jedyna instytucja jest uprawniona do wystawiania stosownych opinii. Ważne jest, iż może to być zarówno poradnia publiczna, jak i niepubliczna.
Dzieci, które uczęszczają do klas IV – VI szkoły podstawowej mogą być badane na prośbę rodziców. W przypadku uczniów gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej dziecko może być skierowane na badanie wyłącznie przez szkołę. Wówczas nauczyciel języka ;polskiego składa wniosek do dyrekcji szkoły z prośbą o skierowanie ucznia na badanie. Po uzyskaniu przychylnej opinii rady pedagogicznej oraz za zgodą rodziców ucznia, dyrektor przekazuje wniosek do poradni.